Dicimus aliquem hilare vivere;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Nihil sane. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Duo Reges: constructio interrete. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Nunc de hominis summo bono quaeritur; Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Ego vero isti, inquam, permitto.

Quis negat?

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Verum esto;

At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

Stoici scilicet.

Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.

Nulla erit controversia.

Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus.

Quae si a vobis talia dicerentur, qualibus Caius Marius uti
poterat, ut expulsus, egens, in palude demersus tropaeorum
recordatione levaret dolorem suum, audirem et plane
probarem.

Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.

Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.

Ut Phidias potest a primo instituere signum idque perficere, potest ab alio inchoatum accipere et absolvere, huic est sapientia similis;

1. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.
2. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.

• Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
• Ita credo.
• Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.
• Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
• Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.

Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Cur, nisi quod turpis oratio est? Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.